گچ پلیمری پرداخت (Skimlite)

گچ پلیمری پرداخت (Skimlite)

اندود گچی ساختمانی با سختی سطحی اصلاح شده

معرفی و کاربرد

گچ اسکیم لایت کی پلاس جهت دستیابی به سطوح تراز، همگن و یکدست در موارد زیر قابل استفاده می باشد.

  • براي پوشش سطوح ایجاد شده با صفحات روکش دار گچی
  • براي پوشش نهایی سطوح گچ و خاك (سفید کاری)، گچکاری سطوح بتنی و ایجاد سطوح صیقلی جهت رنگ کاری
  • براي پوشش نهایی سیمان آهکی، پلاستر سیمان و یا موارد بازسازی و نوسازی. سطوح پرداخت شده با این محصول کاملا صیقلی و شفاف می باشند بطوریکه زیر سازي ایده آلی براي انواع رنگ هاي پلاستیک، روغنی و یا کاغذ دیواری می باشد.

کیفیت

بر اساس استاندارد ملی 12015/1 INSO و استاندارد بین المللی 1-13279 EN این نوع گچ پلیمری مورد آزمایش های اولیه قرار گرفته و همچنین در حین تولید در آزمایشگاه هایی با استاندارد کی پلاس مورد بررسی و کنترل قرار می گیرد.

دستور العمل اجرا

ابتدا یک ظرف تمیز را با مقدار کافی آب پر کرده و پودر اسکیم لایت را به آرامی و به صورت پاششی داخل آب بریزید (به ازای هر ۱۰ کیلوگرم پودر ۵ لیتر آب نیاز است). به مدت ۲۳ دقیقه صبر کنید تا پودرهای روی سطح آب خیس شده و غرق شوند. سپس با ابزار مناسب عمل مخلوط کردن را انجام دهید. مجددا به مدت ۲ دقیقه صبر کنید. سپس دوباره عمل مخلوط کردن را انجام دهید تا یک ملات یکدست مهیا گردد. ملات گچ اسکیم لایت به ضخامت ۱ تا ۳ میلیمتر روی تمام سطح کار کشیده شود و سپس با استفاده از ماله گچ کاری سطح کار پرداخت می شود.

  • سطح کار بایستی قبل از اجرا از هرگونه آلودگی و گرد و غبار تمیز گردد.
  • ابزار کار و ظروف برای مخلوط کردن باید کاملا تمیز باشد. و پس از بستن گچ نمی توان با اضافه کردن آب و همزدن مجدد، آن را برای استفاده مجدد آماده نمود.
  • هنگام کار نمی بایست ملات مانده روی ابزار کار را به ملات داخل ظرف برگرداند زیرا باعث کوتاه شدن زمان گیرش ملات داخل ظرف می شود.
  • این محصول را نباید با سایر مواد که سبب ایجاد تغییرات در خصوصیات شیمیایی و فیزیکی آن می شود ترکیب نمود.
  • پودر اسکیم لایت کی پلاس را نمی توان به عنوان بتونه درزگیر در ساخت و ساز خشک استفاده نمود.
  • ملات داخل ظرف می شود. و این محصول را نباید با سایر مواد که سبب ایجاد تغییرات در خصوصیات شیمیایی و فیزیکی آن می شود ترکیب نمود.
  • مجاورت با آب به فرم دو آبه که استحکام بالایی دارد تبدیل می شوند. فرم دو آبه در دمای کمتر از ۴۰ درجه پایدار است و در دماهای بالاتر تغییر فاز ایجاد می گردد اما این تغییر آنچنان آهسته صورت می گیرد که تغییر محسوسی ایجاد نمی شود. با این وجود نکته ای که می بایست مورد توجه قرار گیرد مواجهه با دمای بالا به مدت زمان طولانی می باشد که بر روی استحکام گچ اثرگذار است و می بایست برحذر گردد.
  • از عوامل دیگری که بر روی استحکام اثر می گذارد نسبت آب و گچ می باشد. هرچه ملات رقیق تری آماده گردد به دلیل افزایش زمان گیرش، مدت طولانی تری در معرض جریان هوا قرار گرفته و قسمتی از آب مورد نیاز جهت کامل شدن گیرش تبخیر شده و تغییرات مورد نیاز برای ایجاد استحکام صورت نمی گیرد و به اصطلاح نمونه به عوض گیرایش خشک می شود و از استحکام مناسبی برخوردار نیست. همچنین می بایست توجه شود به ملاتی که آماده و سفت شده نمی بایست مجددا آب اضافه گردد.
  • قرار گرفتن در مسیر جریان باد سبب تبخیر آب سطحی شده و لذا تغییرات مورد نیاز برای ایجاد استحکام صورت نمی گیرد و به اصطلاح نمونه به عوض گیرایش خشک می شود و از استحکام مناسبی برخوردار نیست. و همچنین سبب بروز ترک بر روی سطح می شود.
  • ضخامت گچ کار شده نیز اگر بیشتر و یا کمتر از مقادیر مجاز باشد بر روی استحکام اثر می گذارد.
  • توجه شود هر عاملی که سبب ایجاد لایه ای هرچند نا محسوس بین نمونه کار شده و سطح زیر کار گردد (مانند گرد و غبار بدلیل عدم تمیز کردن سطح زیر کار) سبب عدم چسبندگی مناسب به سطح می شود.
  • سطح زیر کار اگر بسیار جاذب باشد سبب کوتاه شدن زمان گیرش شده که بر روی خواص مکانیکی از جمله چسبندگی و استحکام اثر می گذارد.
  • نسبت آب به گچ بالا و نیز انبارش طولانی مدت گچ سبب افزایش گیرش شده که بر روی استحکام نیز اثر می گذارد.
  • وجود ناخالصی و املاح در آب، دمای بالا (گچ، آب، محیط)، سطح زیر کار بسیار جاذب و باقیمانده گچ سفت شده روی وسایل کار سبب کاهش گیرش می شود.
  • سطح زیر کار اگر بسیار جاذب باشد سبب کوتاه شدن زمان گیرش می شود.
  • در صورت تماس با پوست، با آب شستشو داده شود.
  • در صورت تماس با چشم، آنها را با آب شستشو داده و در صورت ضرورت به درمانگاه مراجعه شود.
  • در صورت بلعیدن، دهان را با آب شستشو داده و سپس آب بنوشید.
  • اگر پس از اقدامات بالا علائم و مشکلات باقی ماند، به پزشک مراجعه شود.
  • اطلاعات سفارش دهی : بسته بندی 30 کیلوگرمی
  • شرایط انبار داری :کیسه ها در محل خشک، روی پالت و به دور از آب و رطوبت و نور مستقیم خورشید قرار گیرند. کیسه ها در مکانی سرپوشیده دور از نور آفتاب و گرما قرار گیرند.
  • تاریخ مصرف :در بسته بندی استاندارد و شرایط انبارش متعارف، ۶ ماه پس از تاریخ تولید می باشد. بدیهی است پس از باز شدن پاکت، باید ظرف مدت کوتاهی مصرف شود.(حداکثر ۷ روز پس از باز کردن کیسه)
 

جدول میزان مصرف

تمامی مشخصات تخمینی هستند و بر روی سطوح زیر کار مختلف امکان تغییرات وجود دارد.